Zgłaszanie wyjątków - instrukcja throw

W poprzedniej lekcji kursu nauczyliśmy się obsługiwać wyjątki generowane podczas wykonania programu poprzez klauzulę try catch. Dziś postaramy się dowiedzieć jak w inny sposób można je zgłaszać. Jest to umiejętność szczególnie przydatna w przypadku wyjątków, których nie da się obsłużyć, ich obsługa nie ma sensu, lub po prostu ich wystąpienie może spowodować nieprawidłową pracę w dalszych etapach programu. W większości przypadków dobrze jest w ten sposób radzić z błędami w czasie wykonania, błędami asercji, czy maszyny wirtualnej.

Schematycznie użycie instrukcji throw wygląda następująco:

 [static][final] nazwa_metody() <strong>throws</strong> typ_wyjątku1, typ_wyjątku2, ... {
              kod...
              <strong>throw</strong> new typ_wyjatku1();
              kod
 ...

To co istotne w powyższym przykładzie to jak widać wyjątki są obiektami - tworzymy je za pomocą instrukcji new. Równie dobrze można by najpierw utworzyć obiekt wyjątku, a dopiero później przekazać jego referencję do instrukcji throw - nie ma to jednak większego sensu.

W nagłówku metody najpierw musimy zadeklarować jakie typy wyjątków dana metoda może zgłaszać, robimy to za pomocą instrukcji throws , wymieniając po przecinku różne ich rodzaje. Później w kodzie danej metody można je zgłosić (zazwyczaj np w instrukcji if) korzystając z instrukcji throw.

Zgłaszać w ten sposób można wszystkie rodzaje wyjątków, czyli obiekty klas, które pośrednio, lub bezpośrednio dziedziczą z klasy Throwable. Hierarchię wyjątków widać poniżej:

(pożyczone z javamex.com)

Na powyższym schemacie można wyróżnić wyjątki nie wymagające obsługi (uncaught - czerwone), oraz te, które musimy zgłosić, lub obsłużyć w jeden z poznany przez nas sposobów (niebieskie).

Błędy typu Error zazwyczaj nie są generowane przez sam program, a raczej przez maszynę wirtualną, lub środowisko, jak na przykład OutOfMemoryException - zgłaszania, lub próba obsługi takich wyjątków, jak już wcześniej wspomniałem, nie ma na ogół sensu, dlatego nie jest wymagane ich zgłaszanie, czy obsługa.

Żeby wszystko podsumować spójrzmy na krótki przykład. Niech będzie to prosty program dzielący liczbę 10, przez wartość podaną przez użytkownika.

import java.util.Scanner;
 
 public class Main {
 	public static void main(String[] agrs) throws ArithmeticException{
 		int x=10;
 		int y;
 		Scanner sc = new Scanner(System.in);
 		System.out.print("Podaj dzielnik: ");
 		y = sc.nextInt();
 		if(y==0)
 			throw new ArithmeticException("Nie mozna dzielić przez 0");
 		else
 			System.out.println(x/(double)y);
 	}
 }

Jak widać wyjątek może zgłaszać każda metoda, także main(). Najpierw deklarujemy, że może ona zgłosić wyjątek typu ArithmeticException, robimy to, gdy użytkownik wprowadzi wartość 0, bo jak wiadomo, dzielenie przez 0 nie istnieje. Jeżeli podamy prawidłową wartość (całkowitoliczbową) to wyświetli się na ekranie prawidłowy wynik.

(artykuł będzie prawdopodobnie jeszcze rozbudowany)